45 JAAR MODERNE MUZIEK NIJMEGEN


De concerten vinden plaats op zondagmiddagen in Galerie Marzee. Adres: Lage Markt 3, 6511 VK Nijmegen telefoon 024 3229670 e-mail podiummarzee@modernemuziek.nl.

De entree per uitvoering is € 24; voor studerenden tot 30 jaar is de entree € 12. Een abonnement voor de hele serie is € 120,00, voor studerenden € 60,00. Abonnementhouders kunnen eens per jaar gratis een introducé meenemen. Ingeval een concert uitverkocht is, hebben abonnementhouders, vrienden van de stichting en betalende bezoekers voorrang op introducés.

U kunt dit bedrag overmaken op banknummer NL78 INGB 0000 6517 17 ten name van Stichting Moderne Muziek Nijmegen.

foto  Titlayo Ayangade

We openen het nieuwe seizoen met het Mivos Quartet, een ensemble uit de vibrerende New Yorkse avant-garde scene. Sinds de oprichting in 2008 werkt het kwartet intensief samen met gevestigde en opkomende componisten die een breed scala aan demografische en compositorische esthetiek vertegenwoordigen. Het kwartet treedt over de hele wereld op de meest prestigieuze podia op en heeft inmiddels een indrukwekkende discografie op zijn naam staan.

Programma
Alex Mincek – String Quartet No. 3. “lift-tilt-filter-split”  (2010)
Ambrose Akinmusire “May Our Centers Hold” (2023) (Mivos/ECLAT Festival commission )
Ingrid Laubrock  “Ashes” (Mivos/Kanter Prize Winner 2022)
Michaela Catranis“Luminous animal” (2020, Mivos and Fondation Royaumont commission)

“This vital young New York string quartet embraces toothy modernism with punk-rock verve” Steve Smith in The New York Times.

foto Melanja Palitta

Fie Schouten, onze nationale ambassadeur van de basklarinet, treedt op als soliste en in kamermuziekformaties. Zij is artistiek leider van Stichting To Be Sung, organisator van onder meer het Basklarinet Festijn, gaf concerten en maakte cd-opnames met basklarinettist Jelte Althuis, pianiste Keiko Shichijo, celliste Eva van de Poll, klaveciniste Goska Isphording, accordeonist Marko Kassl en percussioniste Tatiana Koleva. Celliste, performer en componiste Katharina Gross realiseert interdisciplinaire projecten rond nieuwe composities voor cello en elektronica, performance/muziektheater en beeldende kunst.

Luister hoe zij in dit programma de lage frequenties laten klinken, uiteenlopende klanken laten samensmelten en contrasteren en daar theatrale aspecten aan toevoegen.

Programma
Rozalie Hirs – BeeSage (2023)
Dimitris Andrikoupoulos – “When you see…” (2023) 
Füsun Köksal İncirlioğlu – Word by word (2023) 
Kaija Saariaho – Oi Kuu (1990)
Tobias Klein – nieuwe basklarinet solo
Gerhard Stäbler/Kunsu Shim – cello solo’s

foto Heather Pinkham

Programma
Olivier Messiaen – Vingt Regards sur l’Enfant-Jésus

Ralph van Raat verzorgt traditiegetrouw ons kerstconcert en zet de ‘Johannes’-achtige traditie voort met een biënnale, ditmaal dus weer een integrale uitvoering van de Vingt Regards, een muzikale uitputtingsslag van ruim twee uur in vreugdige kerstsfeer en natuurlijk met stemmige verlichting, verwarmende Glühwein en voedende soepen. De afgelopen jaren waren Ralphs concerten steeds uitverkocht. Wilt u zeker zijn van een plaats neem dan snel een abonnement of word donateur van de stichting.

Ralph van Raat  is al vanaf zijn 14e jaar volledig gefascineerd door de klassieke muziek van de twintigste eeuw. Alhoewel zijn repertoire van Bach tot Bartók loopt, ligt het zwaartepunt op componisten vanaf Debussy, Bartók en Ives tot hedendaagse meesters. Zijn doel is het publiek te overtuigen van de immense schoonheid en veelzijdigheid van de muziek van onze tijd met solo-recitals, lezingen met pianospel, concertoptredens, CD-opnames en bijzondere projecten. In 2003 kreeg hij de titel Steinway Artist en voegde zich daarmee bij het exclusieve groepje pianisten waartoe onder meer Vladimir Horowitz, Martha Argerich, Alfred Brendel, Lang Lang en Keith Jarrett behoren. Sinds 2006 heeft hij een exclusief contract met Naxos waar inmiddels meer dan 30 opnames van hem verschenen.

We openen het nieuwe jaar met een breed scala aan zeer recente en experimentele muziek voor piano en synthesizers door de Britse pianist Joseph Houston. Joseph stelt in samenwerking met componisten innovatieve programma’s samen die muziek uit verschillende genres combineren. Hij trad ondermeer op op de Biënnale van Berlijn, Donaueschinger Musiktage, BBC Proms, Kammer Klang (Londen), Konzerthaus (Berlijn), Philharmonie (Berlijn), Southbank Centre (Londen) en niet te vergeten eerder bij ons met het Quattuor Diotima en als duo met violiste Sarah Saviet.

Foto Camille Blake
foto Eduardus Lee

Foto Caroline Doutre

Programma
Fremde Szene III (1983 -1984) – Wolfgang Rihm
Cynddaredd-Brenddwyd voor hoorn  solo (2001/2004) – Heinz Holliger
Sonate voor viool en piano (1950) –  Bernd Alois Zimmermann 
Etude ‘L’escalier du diable’   (1988-1994) – Györy Ligeti
Pauze
Cello sonate (1948/1953) – György Ligeti
Trio voor Hoorn, viool en piano (1982) – György Ligeti                    

Toen György Ligeti in 1982 de laatste hand legde aan zijn ‘Trio voor viool, hoorn en piano’ gaf hij het de ondertitel ‘Hommage à Brahms’ mee. Hij wilde een moderne pendant creëren voor het ‘Trio opus 40’ dat Johannes Brahms componeerde voor deze merkwaardige bezetting. Zijn etude ‘L’escalier du diable’ is één van zijn vele polyritmische studies. Een zich steeds herhalende chromatisch stijgende ladder tart de uiteinden van het klavier én de extremen van de dynamiek.

foto Christian Palm

Programma
Michael Denhoff – Strophe 20B (uit Strophen op. 107)
Gérard Pesson – Peigner le vif (2007)
Michael Denhoff – Strophe 45A
Birke Bertelsmeier – Kiste (2019) 
Malika Kishino – Monochromer Garten VI (voor altviool solo)
Michael Denhoff – Strophe 4C
Fabien Lévy – Danse polyptote (wereldpremière)

We besluiten het seizoen met een aantal oude bekenden, het Nieuw Amsterdams Peil (NAP), de onverschrokken band die in 2005 opgericht werd door de pianoleeuw Gerard Bouwhuis en de avant-garde violiste Heleen Huls. Het ensemble, dat voor geen genre of stijl terugdeinst richt zich op een breed repertoire van kamermuziek en muziektheater. De musici vormen eerder een ‘band’ dan een ‘ensemble ’. Weinig hiërarchie en veel eigen inbreng door iedere speler afzonderlijk.

foto Maarten van der Kamp

MARVELLOUS
Tongue-in-cheek in Britse muziek

Programma
Thomas Adès – Pianokwintet (2000)
Edmund Finnis – Brother & Sister (2019)
Oliver Knussen – Ophelia’s last Dance (2010)
Richard Ayres – nr. 38 three small pieces voor strijkkwartet (2003)

De Engelse humor wordt geroemd om zijn satire, zelfspot, woordspelingen, absurdisme en intellectualisme. Met een beetje fantasie zou je dat ook over de componisten in dit programma kunnen zeggen. Zij delen daarnaast een virtuoos brein waarmee ze scènes scheppen die weliswaar razend moeilijk voor de spelers zijn maar die een aanstekelijke vanzelfsprekendheid en herkenbaarheid hebben. Adès jongleert met geluidsschilfers van oude meesterwerken en dit materiaal blaast hij op een virtuoze manier nieuw leven in. Knussen geeft onderdak aan zwervende melodieën van oude dansen in Ophelia’s Last Dance. Ayres, tot slot, is een bruisende cocktail van hyperactiviteit, barokke grandeur en Straussiaanse pastiche.

Het laatste concert van het seizoen 2023–2024

Zondag 5 mei 2024 om 16:00 uur

Update 4 mei: Het concert is uitverkocht.

Ralph verraste ons met een uitgebreide toegift: het derde deel van Keith Jarretts Köln Concerto. Keith Jarrett begon dit concert met de tonen van de gong van het Keulse operahuis wat een gesmoord gelach van het publiek opleverde. Nu 49 jaar later eindigde de vertolking van Ralph ook op een onverwachte wijze – en nu gevolgd door een daverend gelach van het publiek. Download dit bestandje om dit bizarre toeval nogmaals te beleven.

Lees hier de recensie in Ugenda door Thomas Wijsman van dit concert.

RALPH VAN RAAT, piano 

‘Wild avantgardistisch’ zo karakteriseert Ralph van Raat dit programma. Het wordt een concert met heel veel complexe muziek. En alles wordt, zoals u gewend bent, door Ralph op zijn eigen wijze enthousiast toegelicht. Virtuositeit staat sowieso centraal, dus verwacht spectaculaire momenten.


foto Heather Pinkam

Voor de pauze hoort u werk van een aantal grote vernieuwers uit de tweede helft van de 20e eeuw. Cage’s Music of changes is een baanbrekend werk van aleatorische muziek. Alle muzikale beslissingen betreffende toonhoogte, duur dynamiek en tempo zijn gebaseerd op de Chinese tekst I Ching, het boek der veranderingen. De Japanse grootmeester Toru Takemitsu was sterk beïnvloed door Cage’s aleatoriek. In zijn Piano Distance zal u de invloed van Cage’s indeterminisme en zijn techniek van ritmische structuur niet ontgaan. Tan Dun (die opgroeide tijdens de culturele revolutie) studeerde aan het conservatorium van Beijing, verhuisde naar de VS en ontwikkelde zich tot een van de leidende figuren van de hedendaagse muziek. Contacten met avantgardisten als Takemitsu, Crumb en Werner Henze beïnvloedden zijn stijl die zowel Chinese als westerse invloeden laat horen. Ook de muziek van de Italiaan Salvatore Sciarrino is radicaal avantgardistisch. Sciarrino’s muziek kenmerkt zich door een vervreemdend idioom, gebouwd op intieme en subtiele geluiden waarbij klank wordt teruggebracht tot haar pure essentie.

Het tweede deel van het programma is gewijd aan Pierre Boulez en zijn collega Claude Ballif. Het bijzondere aan het stuk van Boulez is dat je zijn ontwikkeling hoort van student naar volwassen componist. Alle Boulez-elementen zijn al aanwezig, maar in een veel overzichtelijkere, duidelijkere vorm dan in zijn latere werk. Eigenlijk zijn deze werken daardoor toegankelijker, alhoewel ze niet bepaald in C-groot staan!

De Passe-Temps van Ballif (voltooid in 1997) vormen een reeks stukken die op een abstract niveau vooral geïnspireerd zijn door een componist, variërend van Mozart tot Cage. In alle stukken binnen de reeks staat echter het vormexperiment centraal: beïnvloed door het gedachtengoed over ’toeval’ van Cage en de mobiele, altijd veranderende structuren van de Derde Sonate van zijn vriend Boulez. Echter, Ballif blijft overal trouw aan de taal van de avant-garde en zijn virtuoze klankwereld zorgt voor constante verrassingen.

Het werk van Boulez is onuitgegeven en wordt door Ralph als enige ter wereld gespeeld. Klik hier voor zijn toelichting op dit werk.

Programma
Toru Takemitsu: Piano Distance (1961)
Tan Dun: Traces (1989; rev. 1992)
John Cage: Music of Changes Book I (1951)
Salvatore Sciarrino: Sonate nr. 2 (1983)
– Pauze –
Claude Ballif: Pièces détachées pour piano, opus 6 (1952-1954)
I. Presto bruto
II.  Allegretto-allegro
III. Agitato
Pierre Boulez: Prélude, Toccata et Scherzo (1944)

Ralph van Raat  is al vanaf zijn 14e jaar volledig gefascineerd door de klassieke muziek van de twintigste eeuw. Alhoewel zijn repertoire van Bach tot Bartók loopt, ligt het zwaartepunt op componisten vanaf Debussy, Bartók en Ives tot hedendaagse meesters. Zijn doel is het publiek te overtuigen van de immense schoonheid en veelzijdigheid van de muziek van onze tijd met solo-recitals, lezingen met pianospel, concertoptredens, CD-opnames en bijzondere projecten.
In 2003 kreeg hij de titel Steinway Artist en voegde zich daarmee bij het exclusieve groepje pianisten waartoe onder meer Vladimir Horowitz, Martha Argerich, Alfred Brendel, Lang Lang en Keith Jarrett behoren.
Sinds 2006 heeft hij een exclusief contract met Naxos waar inmiddels meer dan 30 opnames van hem verschenen.