Categoriearchief: Uncategorized

zondag 20 oktober 2024 om 16:00 uur

foto  Titlayo Ayangade

We openen het nieuwe seizoen met het Mivos Quartet, een ensemble uit de vibrerende New Yorkse avant-garde scene. Sinds de oprichting in 2008 werkt het kwartet intensief samen met gevestigde en opkomende componisten die een breed scala aan demografische en compositorische esthetiek vertegenwoordigen. Het kwartet treedt over de hele wereld op de meest prestigieuze podia op en heeft inmiddels een indrukwekkende discografie op zijn naam staan.

Programma
Philip Glass – String Quartet No. 4 “Buczak” (1989)
Ambrose Akinmusire – “May Our Centers Hold” (2023) (Mivos/ECLAT Festival commission )
Ingrid Laubrock  “Ashes” (Mivos/Kanter Prize Winner 2022) 
pauze
Michaela Catranis – “Luminous animal” (2020, Mivos and Fondation Royaumont commission)
Alex Mincek – String Quartet No. 3. “lift-tilt-filter-split”  (2010) 

Een uitgebreide programmatoelichting is tijdens het concert beschikbaar of kunt u hier downloaden.

“This vital young New York string quartet embraces toothy modernism with punk-rock verve” Steve Smith in The New York Times.

45 JAAR MODERNE MUZIEK NIJMEGEN


De concerten vinden plaats op zondagmiddagen om 16:00 uur in Galerie Marzee. Adres: Lage Markt 3, 6511 VK Nijmegen telefoon 024 3229670 e-mail podiummarzee@modernemuziek.nl.

De entree per uitvoering is € 24; voor studerenden tot 30 jaar is de entree € 12. Een abonnement voor de hele serie is € 120,00, voor studerenden € 60,00. Abonnementhouders kunnen eens per jaar gratis een introducé meenemen. Ingeval een concert uitverkocht is, hebben abonnementhouders, vrienden van de stichting en betalende bezoekers voorrang op introducés.

U kunt dit bedrag overmaken op banknummer NL78 INGB 0000 6517 17 ten name van Stichting Moderne Muziek Nijmegen.

foto  Titlayo Ayangade

We openen het nieuwe seizoen met het Mivos Quartet, een ensemble uit de vibrerende New Yorkse avant-garde scene. Sinds de oprichting in 2008 werkt het kwartet intensief samen met gevestigde en opkomende componisten die een breed scala aan demografische en compositorische esthetiek vertegenwoordigen. Het kwartet treedt over de hele wereld op de meest prestigieuze podia op en heeft inmiddels een indrukwekkende discografie op zijn naam staan.

Programma
Philip Glass – String Quartet No. 4 “Buczak” (1989)
Ambrose Akinmusire “May Our Centers Hold” (2023) (Mivos/ECLAT Festival commission )
Ingrid Laubrock  “Ashes” (Mivos/Kanter Prize Winner 2022)
pauze
Michaela Catranis“Luminous animal” (2020, Mivos and Fondation Royaumont commission)
Alex Mincek – String Quartet No. 3. “lift-tilt-filter-split”  (2010)

“This vital young New York string quartet embraces toothy modernism with punk-rock verve” Steve Smith in The New York Times.

foto Melanja Palitta

Fie Schouten, onze nationale ambassadeur van de basklarinet, treedt op als soliste en in kamermuziekformaties. Zij is artistiek leider van Stichting To Be Sung, organisator van onder meer het Basklarinet Festijn, gaf concerten en maakte cd-opnames met basklarinettist Jelte Althuis, pianiste Keiko Shichijo, celliste Eva van de Poll, klaveciniste Goska Isphording, accordeonist Marko Kassl en percussioniste Tatiana Koleva. Celliste, performer en componiste Katharina Gross realiseert interdisciplinaire projecten rond nieuwe composities voor cello en elektronica, performance/muziektheater en beeldende kunst.

Luister hoe zij in dit programma de lage frequenties laten klinken, uiteenlopende klanken laten samensmelten en contrasteren en daar theatrale aspecten aan toevoegen.

Programma
Rozalie Hirs – BeeSage (2023)
Dimitris Andrikoupoulos – “When you see…” (2023) 
Füsun Köksal İncirlioğlu – Word by word (2023) 
Kaija Saariaho – Oi Kuu (1990)
Tobias Klein – nieuwe basklarinet solo
Gerhard Stäbler/Kunsu Shim – cello solo’s

foto Heather Pinkham

Programma
Olivier Messiaen – Vingt Regards sur l’Enfant-Jésus

Ralph van Raat verzorgt traditiegetrouw ons kerstconcert en zet de ‘Johannes’-achtige traditie voort met een biënnale, ditmaal dus weer een integrale uitvoering van de Vingt Regards, een muzikale uitputtingsslag van ruim twee uur in vreugdige kerstsfeer en natuurlijk met stemmige verlichting, verwarmende Glühwein en voedende soepen. De afgelopen jaren waren Ralphs concerten steeds uitverkocht. Wilt u zeker zijn van een plaats neem dan snel een abonnement of word donateur van de stichting.

Ralph van Raat  is al vanaf zijn 14e jaar volledig gefascineerd door de klassieke muziek van de twintigste eeuw. Alhoewel zijn repertoire van Bach tot Bartók loopt, ligt het zwaartepunt op componisten vanaf Debussy, Bartók en Ives tot hedendaagse meesters. Zijn doel is het publiek te overtuigen van de immense schoonheid en veelzijdigheid van de muziek van onze tijd met solo-recitals, lezingen met pianospel, concertoptredens, CD-opnames en bijzondere projecten. In 2003 kreeg hij de titel Steinway Artist en voegde zich daarmee bij het exclusieve groepje pianisten waartoe onder meer Vladimir Horowitz, Martha Argerich, Alfred Brendel, Lang Lang en Keith Jarrett behoren. Sinds 2006 heeft hij een exclusief contract met Naxos waar inmiddels meer dan 30 opnames van hem verschenen.

We openen het nieuwe jaar met een breed scala aan zeer recente en experimentele muziek voor piano en synthesizers door de Britse pianist Joseph Houston. Joseph stelt in samenwerking met componisten innovatieve programma’s samen die muziek uit verschillende genres combineren. Hij trad ondermeer op op de Biënnale van Berlijn, Donaueschinger Musiktage, BBC Proms, Kammer Klang (Londen), Konzerthaus (Berlijn), Philharmonie (Berlijn), Southbank Centre (Londen) en niet te vergeten eerder bij ons met het Quattuor Diotima en als duo met violiste Sarah Saviet.

Foto Camille Blake
foto Eduardus Lee

Foto Caroline Doutre

Programma
Fremde Szene III (1983 -1984) – Wolfgang Rihm
Cynddaredd-Brenddwyd voor hoorn  solo (2001/2004) – Heinz Holliger
Sonate voor viool en piano (1950) –  Bernd Alois Zimmermann 
Etude ‘L’escalier du diable’   (1988-1994) – Györy Ligeti
Pauze
Cello sonate (1948/1953) – György Ligeti
Trio voor Hoorn, viool en piano (1982) – György Ligeti                    

Toen György Ligeti in 1982 de laatste hand legde aan zijn ‘Trio voor viool, hoorn en piano’ gaf hij het de ondertitel ‘Hommage à Brahms’ mee. Hij wilde een moderne pendant creëren voor het ‘Trio opus 40’ dat Johannes Brahms componeerde voor deze merkwaardige bezetting. Zijn etude ‘L’escalier du diable’ is één van zijn vele polyritmische studies. Een zich steeds herhalende chromatisch stijgende ladder tart de uiteinden van het klavier én de extremen van de dynamiek.

foto Christian Palm

Programma
Michael Denhoff – Strophe 20B (uit Strophen op. 107)
Gérard Pesson – Peigner le vif (2007)
Michael Denhoff – Strophe 45A
Birke Bertelsmeier – Kiste (2019) 
Malika Kishino – Monochromer Garten VI (voor altviool solo)
Michael Denhoff – Strophe 4C
Fabien Lévy – Danse polyptote (wereldpremière)

We besluiten het seizoen met een aantal oude bekenden, het Nieuw Amsterdams Peil (NAP), de onverschrokken band die in 2005 opgericht werd door de pianoleeuw Gerard Bouwhuis en de avant-garde violiste Heleen Hulst. Het ensemble, dat voor geen genre of stijl terugdeinst richt zich op een breed repertoire van kamermuziek en muziektheater. De musici vormen eerder een ‘band’ dan een ‘ensemble ’. Weinig hiërarchie en veel eigen inbreng door iedere speler afzonderlijk.

foto Maarten van der Kamp

MARVELLOUS
Tongue-in-cheek in Britse muziek

Programma
Thomas Adès – Pianokwintet (2000)
Edmund Finnis – Brother & Sister (2019)
Oliver Knussen – Ophelia’s last Dance (2010)
Richard Ayres – nr. 38 three small pieces voor strijkkwartet (2003)

De Engelse humor wordt geroemd om zijn satire, zelfspot, woordspelingen, absurdisme en intellectualisme. Met een beetje fantasie zou je dat ook over de componisten in dit programma kunnen zeggen. Zij delen daarnaast een virtuoos brein waarmee ze scènes scheppen die weliswaar razend moeilijk voor de spelers zijn maar die een aanstekelijke vanzelfsprekendheid en herkenbaarheid hebben. Adès jongleert met geluidsschilfers van oude meesterwerken en dit materiaal blaast hij op een virtuoze manier nieuw leven in. Knussen geeft onderdak aan zwervende melodieën van oude dansen in Ophelia’s Last Dance. Ayres, tot slot, is een bruisende cocktail van hyperactiviteit, barokke grandeur en Straussiaanse pastiche.