SCHADUWEN
Stefanie Liedtke fagot
Bram van Sambeek fagot
Reinier van Houdt piano
Het programma werpt zijn licht op de donkere klanken van de fagot. Fluwelen hoogtes, maar ook langs elkaar schurende lijnen en een diepe klank, die je meeneemt naar de duistere kant van het bestaan in het werk van Goebaidoelina. ‘Diatonisch Reisen’ werkt met de ruimte van de galerie en maakt de compositie visueel en verrassend. ‘The Boogie Man’, die speciaal voor dit ensemble werd geschreven, is de soundtrack van een fictieve horrorfilm waarin de ‘boogeyman’ wordt afgeschilderd als een discomuziek-liefhebbende-maniac. Naast Hollywood filmmuziek diende discomuziek dan ook als een belangrijke inspiratiebron.
Verder hoort u twee componisten, die in hun werk uit hun spirituele ervaring putten en in hun composities elk vanuit hun eigen achtergrond een enorme diepgang bereiken. Yun schept vanuit het taoistische gedachtegoed. Scelsi’s Bot-Ba “An Evocation of Tibet With its Monasteries” is een van de stukken waarmee Scelsi zich volgens eigen zeggen van een mentale inzinking herstelde, door zich te realiseren dat alles wat hij zocht al in één klank besloten ligt.
Sofia Goebaidoelina *1931
Duo Sonate voor 2 fagotten (1977)
Piet Jan van Rossum *1966
Acht (2008), piano
Christoph Maria Wagner *1966
Diatonisch Reisen (2003/2004) voor 2 fagotten en piano
Giacinto Scelsi 1905-1988
Bot-Ba Deel 1 (1952), piano
Michiel Mensingh *1975
Boogie Man (2009) voor 2 fagotten en piano. Wereldpremiere**
** in opdracht gecomponeerd voor dit ensemble
Bram van Sambeek is solo-fagottist van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Daarnaast is hij heel actief in verschillende kamermuziek-ensembles, waaronder het Schulhoff Trio en het Blazers Kamer Collectief. Verder speelde hij met onder anderen Marieke Schneemann, Alexei Ogrintchouk, Folke Nauta en Izhar Elias. Met beide ensembles maakte hij cd-opnames. Bram van Sambeek speelde op kamermuziekfestivals als het Delft Chamber Music Festival, het Orlando Festival en het Oxford Chamber Music Festival. Tijdens zijn studie behaalde hij eerste prijzen op het Prinses Christina Concours en de nationale finale van de Stichting Jong Muziektalent Nederland (SJMN). In 1999 werd hij door de SJMN uitgeroepen tot Muziektalent van het jaar. In 2009 werd hem de Nederlandse Muziekprijs toegekend, de belangrijkste staatsprijs voor muziek.
De fagottiste Stefanie Liedtke is zowel gespecialiseerd in hedendaagse als in oude muziek. Zij studeerde aan conservatoria in Duitsland (Stuttgart, Freiburg) en in Nederland (Rotterdam en Utrecht) muziek met de hoofdvakken fagot en blokfluit. Als eerste fagottiste werkte ze onder meer bij het Nederlands Ballet Orkest en kamerorkest Camerata in Athene. Stefanie speelt regelmatig als soliste op festivals in binnen- en buitenland. Zij maakte deel uit van het Xenakis Ensemble en speelt nu bij Insomnio het Wervelwind Ensemble en de Ostravska Banda. Tevens is zij oprichter van de twee kamermuziek ensembles Trio Kassandra en Palmós. Met Palmós nam zij in 2009 een cd op met solo- en duowerken. Stefanie treedt op met verschillende barokensembles waaronder Eik en Linde. Tevens werkt ze regelmatig mee aan het maken en uitvoeren van muziektheater producties voor kinderen.
Reinier van Houdt studeerde piano aan de Liszt-Akademie in Budapest en Het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Hij gaf premières van werk van Robert Ashley, Alvin Curran, Maria de Alvear, Charlemagne Palestine, Francisco López, Kaikhosru Shapurji Sorabji, Scanner, Jerry Hunt, Yannis Kyriakides, Giacinto Scelsi ea. Hij werkte met componisten als John Cage, Luc Ferrari, Alvin Lucier, Olivier Messiaen, met theatergezelschap Hotel Modern, andcompany&Co, Leine & Roebana en is medeoprichter van ZOOGDIER – een muziektheater-gezelschap waarmee hij drie voorstellingen maakte. Daarnaast is hij één van de drijvende krachten achter Ensemble MAE en is hij pianist in het Ives Ensemble. Hij speelde op podia als de Knitting Factory New York, Queen Elizabeth Hall London, DOM in Moskou, Setagaya Gallery Tokyo, Paradiso Amsterdam, Apollohuis Eindhoven, de New Library in Alexandrië Egypte, Mills College Oakland, Music Gallery Toronto, HAU in Berlin en Kunstraum Düsseldorf. Reinier van Houdt is vooral gefascineerd door de zaken die niet in een partituur te vangen zijn: klankkleur en timing – de punten waar interpreteren raakt aan improviseren. Hij verwierf zich – dwars door genres, stijlen en scholen heen – een bijzonder repertoire, dat steeds tot stand kwam vanuit een persoonlijke zoektocht; zij het uit samenwerkingen met componisten, uit speurwerk in archieven, uit het ‘componeren’ en ‘ensceneren’ van concertprogramma’s of uit een onconventionele studie van de klassieken.